KURTAR BENİ! LÜTFEN!

"The cave you fear to enter, holds the treasure you seek. – Joseph Campbell

Hep birilerini bekliyoruz, bir süper kahraman, bir kısmet, bir mucize… Hayatımızda değişmesini istediğimiz herşeyi kendimizden başka herşeye bağlıyoruz ve bekliyoruz…bekliyoruz….bekliyoruz….Kendi hayatımızın kahramanı olduğumuzun farkına varamıyoruz çoğu zaman. Peki ya ben size o beklediğiniz kahramanın kendi içinizde saklı olduğunu söylesem? Gülüp geçer misiniz, yoksa okumaya devam mı edersiniz? Çoğumuzun gerçek hayatta karşılaştığı zorlukları super kahramanın karşılaştığı ejderhalardan ya da sorunlardan daha az önemli olduğunu kim söylüyor? Ben değil:)

İşte bizi super kahraman olmaktan alıkoyan 7 davranış paterni:

1. Etrafımızdaki çağrıları görmezden geliyoruz.

“Heroes may not be braver than anyone else. They're just braver 5 minutes longer. ― Ronald Reagan

Ünlü mitolojist Joseph Campbell (bkz: wikipedia) eski hikayeleri ve mitleri değerlendirerek bir çalışma yaptı ve bu çalışmada tüm kahramanların ilk aksiyonunun harekete geçmek olduğunu gördü. Yani çağrıya yanıt vermek. Eğer siz yapılan bir imdat çağrısına yanıt vermiyorsanız ve bu konuda bir adım atmazsanız, çok üzgünüm ama hayatımızda kahramanca bir şeyler de olamıyor. Buna konfor alanımızdan çıkmak da diyebiliriz:)

2. Hepimiz mutlu son bekliyoruz.

“And will I tell you that these three lived happily ever after? I will not, for no one ever does. But there was happiness. And they did live.” ― Stephen King

Eğer hayatımızda hedef, amaç ya da plan yoksa bu da çocukken okuduğumuz masallar gibi sonu hep iyi biten bir pembe toz bulutu olarak kalır. Masalların tarihçesini inceleyecek olursanız, aslında çocukları gerçek hayatla yüzleştirmek üzerinedir. Ben yeğenlerime okurken bazen hayretten ağzım açık kalıyor ve duraksıyorum, bu kadar acımasız mı hayat diye…İnanın masallar gerçeklerden daha acımasız çoğu zaman, sonunun iyi bitmesi onları daha az korkutucu yapmıyor maalesef. Siz yine de kışa gore hazırlanın, varsın bahar gelsin:)

3. Kurtarıcı olmaktan ziyade kurban olmayı seçiyoruz.

“We are all ordinary. We are all boring. We are all spectacular. We are all shy. We are all bold. We are all heroes. We are all helpless. It just depends on the day. ― Brad Meltzer

Siz istemedikçe kimse sizi kurtaramaz biliyor musunuz? Çok sert bir cümle oldu ama siz istemedikten sonra kimse sizi gerçekten de kurtarmayacak, öyle bir dünya yok maalesef. Istemeniz gerek, bedel ödemeniz gerek ki gerçekten değişmek ve bir şeyleri başarmak istediğimizi kendimize ispatlayalım.

4. Güçten etkileniyoruz fakat güçlü olduğumuza inanmıyoruz.

“You don't need superpowers to be someones hero ― Ricky Maye

Hepimizin çocukken onlar gibi olmak istediğimiz kahramanları vardı. Benimkisi Red Kit’ti mesela:) En derinde belki hepimiz gizli bir gücümüz olsun isteriz, bizi diğer insanlardan daha özel ve daha güçlü yapan. Kendi hayatımızı ve başkalarının hayatını değiştirebilen, dünyayı değiştirebilen. Asıl gücün ne olduğunu bilmiyoruz çoğu zaman. O yüzden beyaz atlı prensi ya da uyuyan güzeli beklemekten ziyade kendi hikayemizin kahramanı, kendi filmimizin hem yönetmeni hem de baş oyuncusu olmamız gerekiyor. Neden mi? Çünkü bunu yapabilirsiniz ve hak ediyorsunuz:)

5. Kendimizi küçümsüyoruz.

Heroes are never perfect, but they're brave, they're authentic, they're courageous, determined, discreet, and they've got grit. - Wade Davis

Ben kimim ki? Zaten yapılacak olsa çoktan başkaları yapmıştı. Ben yapamam. Ben cesur değilim. İmkanlar yetersiz…gibi gibi gibi…Kendimize ve çevremizdekiler söylediğimiz bahanelerimiz var. Kaygılarımız var. Çok da doğal. Ama ben denemeden bahaneler üretmenin hep korkulardan kaynaklandığını düşünüyorum. O kadar kendimizin farkında değiliz ki, başkalarının ne düşündüğünü daha çok önemsiyoruz. Ve inanın kimse sizi sizden daha çok düşünmeyecek bu hayatta (anneniz hariç fakat artık çocuk değiliz değil mi?)

6. Konfor alanlarımızdan çıkmak istemiyoruz.

“My own heroes are the dreamers, those men and women who tried to make the world a better place than when they found it, whether in small ways or great ones. Some succeeded, some failed, most had mixed results... but it is the effort that's heroic, as I see it. Win or lose, I admire those who fight the good fight. ― George R.R. Martin

Tüm super kahramanlar konfor alanlarından çıkarak bir şeyleri başarmışlardır. Mordor Dağına giden Frodo gibi eğer sıcak ve tatlı Hobbit köyümüzü terk etmeyi göze alamıyorsak üzgünüm ama o çok beklediğimiz süprizli hayat da gerçekleşemeyecek. Tatlı tatlı yaşar gideriz, etliye sütlüye bulaşmadan, huzur içinde. Çok da kötü tablo değil aslında:) Fakat kendi hayallerini gerçekleştiren insanlar bu yolculukta acı ve dikenli tellerle karşılaşıyor, o zaman yaşadığını hisediyor bazılarımız. Çünkü acı yerini tarifsiz bir başarma duygusu ve mutluluğa bırakıyor. Ve tabii ki cesarete ve kendine güvene de...

7. Kısaca kendimize inanmıyoruz.

“Bruce Wayne's parents get killed and he goes to Tibet or whatever, and Superman is an alien, and Spiderman had that radioactive spider. Me? I kissed a janitor in the school bathroom. ― Rachel Hawkins, Rebel Belle

Eğer biz kendinize inanmazsak başkaları neden inansın?

Ben bu hayattaki kahramanların ortak özellliklerine baktığımda cesaret, güç, etik, haksızlığa karşı koyabilme yeteneği görüyorum. Bütün bu özellikler bizi super kahramanlar yapar mı bilemem ama en azından “insan” yapar. Kendi hikayenizde kendi kahramanınız olmanız dileğiyle!

Sevgilerimle,

Gizem

PS: TED iyi ki var, bu konuda bana ilham olan videoyu sizlerle paylaşmaktan mutluluk duyuyorum:)